Keto granola z maliną - BIO - Diet Food, 200g

Wiórki kokosowe

Wiórki kokosowe - biała, mięsista część kokosa. Mogą być spożywany bezpośrednio lub jako dodatek w sałatkach, napojach, deserach i wypiekach. Wiórki kokosowe są bogatym źródłem tłuszczu.

Wartości odżywcze w 100 gramach:

Nasiona słonecznika

W porcji 100 gramów suszone, całe nasiona słonecznika dostarczają 584 kilokalorii i składają się z 5 % wody, 20 % węglowodanów, 51 % tłuszczu i 21 % białka. Nasiona są bogatym źródłem białka, błonnika pokarmowego, wielu witamin z grupy B i witaminy E. Nasiona zawierają również wysoki poziom minerałów, w tym magnezu, manganu, fosforu, żelaza i cynku. Połowa 100-gramowej porcji to tłuszcze, głównie jednonienasycone i wielonienasycone, głównie kwas linolowy. Dodatkowo nasiona zawierają fitosterole, które mogą przyczynić się do obniżenia poziomu cholesterolu we krwi

Wartości odżywcze w 100 gramach:

Nasiona chia

Chia nasiona (szałwia hiszpańska) służą do przygotowywania odżywczych napojów i żywności. Słowo chia pochodzi od słowa chian w języku nahuatl, co znaczy „oleisty”.
Nasiona szałwii hiszpańskiej zawierają około 17 % białka, 31 % tłuszczu, 34 % błonnika pokarmowego, przeciwutleniacze (kwas chlorogenowy i kawowy oraz flawonoidy w tym myrycetynę, kwercetynę i kemferol). Ponadto zawierają cenne dla zdrowia człowieka składniki mineralne: żelazo, magnez, cynk, fosfor, a także wapń i witaminy: E, B1, B3.
Olej z nasion chia zawiera bardzo wysokie stężenie kwasów tłuszczowych omega-3 - około 64 %, a także kwasy tłuszczowe omega-6, które występują w korzystnym dla zdrowia i prewencji chorób stosunku do omega-3. Nasiona chia nie zawierają glutenu, natomiast zawierają śladowe ilości sodu.
Z uwagi na wysoką wartość odżywczą, a w szczególności na znaczącą zawartość kwasu omega-3 ?-linolenowego oraz cenne właściwości antyoksydacyjne, ziarna chia poleca się stosować w codziennej diecie. Najczęściej są wykorzystywane jako składnik sałatek, jogurtów, pieczywa, deserów oraz koktajli.

Wartości odżywcze w 100 gramach:

Pestki dyni

Pestki dyni są zazwyczaj płaskie i asymetrycznie owalne, mają białą zewnętrzną łuskę, a po usunięciu łuski są jasnozielone. Niektóre odmiany są pozbawione łusek i są uprawiane tylko dla ich jadalnych nasion. Nasiona są bogate w składniki odżywcze i kaloryczne, ze szczególnie wysoką zawartością tłuszczu (zwłaszcza kwasu linolowego i oleinowego), białka, błonnika pokarmowego oraz licznych mikroelementów.
Suszone, prażone pestki dyni zawierają 2 % wody, 49 % tłuszczu, 15 % węglowodanów i 30 % białka. W referencyjnej porcji 100 gramów nasiona są kaloryczne (574 kcal) i są bogatym źródłem białka, błonnika pokarmowego, niacyny, żelaza, cynku, manganu, magnezu i fosforu. Nasiona są umiarkowanym źródłem ryboflawiny, kwasu foliowego, kwasu pantotenowego, sodu i potasu. Główne kwasy tłuszczowe w pestkach dyni to kwas linolowy i oleinowy, a w mniejszych ilościach kwas palmitynowy i kwas stearynowy.
Korzyści ze spożywania pestek dyni:

• Ponieważ pestki dyni są dobrym źródłem magnezu, potasu, wielonienasyconych kwasów tłuszczowych i wapnia, spożywanie ich pomaga poprawić zdrowie kości, serca i inne funkcje organizmu;
• nasiona dyni są dobrym źródłem witamin i kwasów tłuszczowych, które mogą pomóc w leczeniu cukrzycy typu II;
• pestki dyni są bogatym źródłem cynku i innych składników odżywczych, które poprawiają zdrowie i zdrowie wątroby podczas ciąży;
• ponieważ nasiona dyni są bogate w błonnik, jedzenie nasion dyni może poprawić utratę wagi i trawienie;
• wysoka zawartość witaminy E w pestkach dyni pomaga wzmocnić układ odpornościowy;
• pestki dyni, naturalne źródło tryptofanu - a-aminokwasu, zwiększają profilaktykę bezsenności;
• pestki dyni poprawiają zdrowie skóry i oczu, będąc dobrym źródłem beta-karotenu.

Wartości odżywcze w 100 gramach:

Len

Len, znany jest również jako len pospolity lub siemię lniane. Len uprawia się ze względu na nasiona, które można zmielić na mączkę lub przerobić na olej lniany.
Nasiona lnu występują w dwóch podstawowych odmianach/kolorach: brązowym lub żółtym (siemię lniane złote). Większość rodzajów tych podstawowych odmian ma podobne właściwości odżywcze i taką samą ilość krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych omega-3. Żółte nasiona lnu mają podobny profil oleju do brązowych nasion lnu i oba są bardzo bogate w kwasy omega-3 (w szczególności kwas alfa-linolenowy (ALA)). Z nasion lnu wytwarzany jest olej roślinny znany jako olej lniany.
100-gramowa porcja zmielonych nasion lnu dostarcza około 534 kilokalorii energii, 41 g tłuszczu, 28 g błonnika i 20 g białka. Całe nasiona lnu są chemicznie stabilne, ale zmielona mączka z nasion lnu, z powodu utleniania, może zjełczeć, gdy zostanie wystawiona na działanie powietrza w temperaturze pokojowej w ciągu zaledwie tygodnia. Chłodzenie i przechowywanie w zamkniętych pojemnikach zmielonej mączki z nasion lnu wydłuży jej świeżość. W przypadku natychmiastowego zapakowania bez wystawienia na działanie powietrza i światła, zmielone nasiona lnu są stabilne przed nadmiernym utlenianiem, gdy są przechowywane przez dziewięć miesięcy w temperaturze pokojowej.
W 100 gramowej porcji nasiona lnu zawierają 30 % białka, znaczną ilość kilku witamin z grupy B i minerałów. Dziesięć gramów nasion lnu zawiera jeden gram rozpuszczalnego w wodzie błonnika (który obniża poziom cholesterolu we krwi) i trzy gramy nierozpuszczalnego błonnika (który pomaga zapobiegać zaparciom). Nasiona lnu są szczególnie bogate w tiaminę, magnez, potas i fosfor. Len zawiera setki razy więcej lignanów niż inne pokarmy roślinne. Jako procent całkowitego tłuszczu nasiona lnu zawierają 54 % kwasów tłuszczowych omega-3 (głównie ALA), 18 % kwasów tłuszczowych omega-9 (kwas oleinowy) i 6 % kwasów tłuszczowych omega-6 (kwas linolowy); nasiona zawierają 9 % tłuszczów nasyconych, w tym 5 % kwasu palmitynowego. Olej z nasion lnu zawiera 53 % kwasów tłuszczowych omega-3 18:3 (głównie ALA) i 13 % kwasów tłuszczowych omega-6 18:2.
Efekty zdrowotne
Jedno z badań opublikowanych w latach 1990-2008 wykazało, że spożywanie nasion lnu lub jego pochodnych może obniżyć poziom cholesterolu całkowitego i LDL we krwi, z większymi korzyściami u kobiet i osób z wysokim poziomem cholesterolu. Metaanaliza wykazała, że ??spożywanie ponad 30 g nasion lnu dziennie przez ponad 12 tygodni powoduje utratę wagi. Inna metaanaliza wykazała, że ??spożywanie nasion lnu przez ponad 12 tygodni powodowało niewielkie obniżenie skurczowego i rozkurczowego ciśnienia krwi.

Wartości odżywcze w 100 gramach:

Orzechy laskowe

Orzech laskowy jest owocem leszczyny i dlatego obejmuje wszystkie orzechy pochodzące z gatunku Corylus, zwłaszcza orzechy z gatunku Corylus avellana. Orzechy laskowe mają cienką, ciemnobrązową skórkę, którą czasami usuwa się przed zjedzeniem.
Orzechy laskowe są używane do pieczenia i deserów, wyrobów cukierniczych do wyrobu pralin, a także w połączeniu z czekoladą do czekoladowych trufli i produktów takich jak tabliczki czekolady, kremy kakaowe z orzechów laskowych. Olej tłoczony z orzechów laskowych ma mocny aromat i używany jest jako olej spożywczy. Turcja jest największym na świecie producentem orzechów laskowych.
Orzechy laskowe są bogate w białko, tłuszcze jednonienasycone, witaminę E, mangan i wiele innych niezbędnych składników odżywczych. W 100 gramowej porcji surowe orzechy laskowe dostarczają 628 kilokalorii energii i są bogatym źródłem wielu niezbędnych składników odżywczych. Orzechy laskowe zawierają szczególnie duże ilości białka, błonnika pokarmowego, witaminy E, żelaza, tiaminy, fosforu, manganu i magnezu, wszystkie przekraczające 30 % dziennej zalecanej dawki. Zawierają równiez znaczne ilości kilku witamin z grupy B. W mniejszych, ale wciąż znaczących ilościach zawierają witaminę K, wapń, cynk i potas.
Orzechy laskowe są znaczącym źródłem całkowitego tłuszczu, stanowiąc 93 % dziennej dawki dziennej (w 100 gramach). Składnikami tłuszczów są tłuszcze jednonienasycone jako kwas oleinowy - 75 % całości, tłuszcze wielonienasycone głównie jako kwas linolowy - 13 % całości oraz tłuszcze nasycone, głównie jako kwas palmitynowy i kwas stearynowy - łącznie 7 % całości.

Wartości odżywcze w 100 gramach:

Erytrytol

Erytrytol jest alkoholem cukrowym (poliolem), stosowanym jako dodatek do żywności i substytut cukru. Występuje naturalnie. Erytrytol jest w 60-70 % tak słodki jak cukier stołowy, ale jest całkowicie bezkaloryczny i nie wpływa na poziom cukru we krwi ani nie powoduje próchnicy.
Erytrytol został odkryty w 1848 roku przez szkockiego chemika Johna Stenhouse'a. W 1950 roku został znaleziony w melasie czarnej, która była fermentowana przez drożdże i został skomercjalizowany jako alkohol cukrowy w latach 90-tych w Japonii. Erytrytol występuje naturalnie w niektórych owocach i sfermentowanej żywności. Wytwarzany jest z glukozy poprzez fermentację z drożdżami Moniliella pollinis.
W organizmie większość erytrytolu jest wchłaniana do krwiobiegu w jelicie cienkim, a następnie w większości wydalana w postaci niezmienionej z moczem. Erytrytol nie ma wpływu na poziom cukru i insuliny we krwi i dlatego stanowi bezpieczny substytut cukru dla diabetyków. Erytrytol jest przyjazny dla zębów - nie jest metabolizowany przez bakterie jamy ustnej, więc nie przyczynia się do próchnicy. Ponadto erytrytol, podobnie jak ksylitol, działa antybakteryjnie na bakterie paciorkowców, zmniejsza płytkę nazębną i chroni przed próchnicą.

Maliny

Pojedyncza malina waży 3-5 g i składa się z około 100 pestek, z których każda składa się z soczystej miazgi i jednego centralnego nasiona. Krzak maliny może wydać kilkaset jagód rocznie. W przeciwieństwie do jeżyn , malina ma pusty rdzeń po zerwaniu z krzaka.
Surowe maliny składają się w 86 % z wody, 12 % z węglowodanów i zawierają po około 1 % białka i tłuszczu. 100 g malin dostarcza 53 kilokalorie i 6,5 grama błonnika. Maliny są bogatym źródłem witaminy C (32 % RWS), manganu (32 % RWS) i błonnika pokarmowego (26 % RWS). Maliny należą do żywności o niskim indeksie glikemicznym, o całkowitej zawartości cukru tylko 4 % i bez skrobi. Maliny zawierają fitochemikalia, takie jak pigmenty antocyjanów, kwas elagowy, elagitaniny, kwercetyna, kwas galusowy, cyjanidyny, pelargonidyny, katechiny, kempferol i kwas salicylowy. Zarówno żółte, jak i czerwone maliny zawierają karotenoidy, głównie estry luteiny, ale są one maskowane przez antocyjany w czerwonych malinach.

Wartości odżywcze w 100 gramach: